رازهایی مدفون شده در معبد آناهیتا/ کنگاور شکوه‌اش را از یاد برده است

به گزارش خبرنگار مهر، کنگاور شرقی ترین شهر در استان کرمانشاه  و دروازه  استان به مرکز ایران است که در خود میراث هایی کهن را قرن ها حفظ کرده است.

معبد آناهیتا دومین معبد سنگی در ایران است که قدمتش را به دورهٔ اشکانی و ساسانی نسبت داده اند.

با توجه به تخریب های زیست محیطی همچون زلزله، سیل و نیز تخریب های انسانی چون ساخت و سازهایی که از قدیم الایام در معبد صورت می گرفته و همچنین تخریب های جدید مانند دیوار نویسی ها و... متاسفانه قدم هایی برای نابودی روز به روز این میراث کهن برداشته شده است.

اگر چه این معبد توسط میراث فرهنگی این شهر محصور و بخش قابل توجهی از خانه های داخل این محوطه 6.2 دهم هکتاری خریداری شده اما همچنان برای حفاظت از آن راه بسیاری در پیش است که انجام نپذیرفته است. حفاظت و صیانت از این مهم به دست نخواهد آمد مگر با همیاری مردم این شهر که متاسفانه برخی از آنان این معبد را که در مرکز شهر قرار دارد، باعث عقب ماندگی کنگاور و مانع پیشرفت رو به رشد می دانند.

زین الدین رییس اداره میراث فرهنگی شهرستان کنگاور در این راستا به خبرنگار مهر می گوید: ما تا جایی که توانستیم سعی را بر حفاظت این میراث کهن در شهر داشته ایم و با اداره اوقاف و همچنین مالکان خصوصی بارها و بارها وارد مذاکره شده ایم که متأسفانه نتیجه ای در بر نداشته و نتوانسته ایم آنچنان که باید سر و سامانی به این ابنیه ها و همچنین معبد بدهیم.

وی در ادامه افزود: در بخش معبد، توانستیم محوطه را حصار بندی کرده و حدود آن را مشخص کنیم، همچنین با ساکنان خانه های داخل معبد وارد مذاکره شدیم و املاک آنها را خریداری و تخریب کردیم اما در حال حاضر تنها یک خانه در این محوطه موجود است که هنوز با مالک به توافق نرسیده ایم.

زین الدین گفت: در بخش "خانه ساری اصلانی ها" متاسفانه با تمام تلاشی که داشتیم، نتوانستیم به نتیجه ای برسیم و همچنان این مشکل را با مالکان خصوصی حمام هایی که از دوران قاجار باقی مانده اند  را هم داریم .

وی ادامه داد: البته قول مساعدت های مالی برای تحقیقات و مرمت ها و البته کاوش ها را از مسئولان گرفته ایم، که تاکنون به دلیل کسری بودجه این مساعدت ها به تعویق افتاده است.

با توجه به صحبت های زین الدین رییس میراث فرهنگی در شهرستان کنگاور تنها با معضل تخریب و کم لطفی درباره معبد آناهیتا مواجه نیستیم بلکه با توجه به فهرست میراث فرهنگی در این شهر : "یک راسته بازار ،سه حمام تاریخی یک مسجد تاریخی ،امامزاده ،قنات گازرخانی و یک باب خانه تاریخی" نیز در  وضعیت اسفناک تخریب صد در صدی قرار دارند.

"خانه ساری اصلانی ها" که قدمتش به اواخر دوره قاجار و اوایل سلطنت پهلوی ها بر می گردد با توجه به داشتن مالک خصوصی و کم لطفی این مالک در تعمیر و نگه داری آن پس از کش و قوس های بسیارمیراث فرهنگی با آنها به ثبت آثار ملی در آمده است.

اما اگر چنانچه این روند رسیدگی به امور ساخت و مرمت ادامه پیدا کند از این لیست خارج شده و در آینده ای نه چندان دور کوبیده و به برج و بارویی مدرن تبدیل خواهد شد . این خانه که در حال حاضر در اختیار یک سرایدار است بخش قابل توجهی از آن به دلیل خشت و گلی بودن و عدم تعمیرات اساسی در مقابل باران های فصلی دوام نیاورده و تخریب شده است.

آثارباستانی کنگاور در بافت شهری هستند و با توجه به اینکه در معرض دید هستند به این روز گرفتار آمده اند این در حالی است که از تپه باستانی "گودین" معروف به گودین تپه که کمی از شهر دورتر است، نیز حفاظت در خور توجه صورت نمی گیرد.

کاوش های غیر قانونی در این تپه و البته سوء استفاده های انسانی باعث از بین رفتن آن شده است و تقریبا چیزی از آن باقی نمانده است.

بی توجهی به ابنیه های تاریخی در این شهر آنچنان که از چندین کاروانسرا و حمام در این شهر تنها سه حمام بر جای مانده است که متاسفانه آن ها هم با توجه به همان دعوی قدیمی اداره اوقاف با میراث فرهنگی یا داشتن مالک خصوصی سرنوشتی مشابه برایشان رقم زده می شود، باعث می شود از آن شکوه به جا مانده تنها مخروبه ای به آیندگان تحویل دهیم و در عوض شماتت آیندگان را برای خود بستانیم.